- Sağlığımızdan olana kadar çalışıp para kazanıp, hayatı kaliteli (ne demekse ) yaşamaya odaklıyız. O kadar insan ötesi çabayla çalışınca sağlığımızdan oluyoruz. Sonra rahat yaşamak için kazandığımız ama aynı zamanda sağlığımıza mal olan parayı sağlık kurumlarına harcayarak sağlığımızı geri kazanmaya çalışıyoruz. Aslında arada yaşanan zorluklar sıfırlanıyor, zamanı ve enerjimizi boşa harcıyoruz. Yıpranmadan çalışırsak, çalışmaktan dolayı sağlımızı zaten kaybetmeyiz sanki
- Hizmet etmeyi, verimli olmayı, yaşam kalitesini vb. zaten çalışma şekliyle ölçmek bence oldukça saçma, kısıtlı bakılmamalı ama hep bir başarılı olma baskısı var. Başarı kime ve neye göre belirleniyor acaba? O kadar saçma ki! Kişinin kendi hayatını dengede yaşayabilme yeteneği en büyük başarısı değil midir? Kendimize faydamız yokken kime faydamız dokunabilir ki…?
- Günümüzün modası spiritüel olmak. Çoğunluk sağdan soldan okuyup duyduklarıyla çakma Mevlana olma yolunda. Karşındakine anlattığını sanıp asıl tekrarla kendi kafasına sokmaya çalıştığına dair farkındalık da eksik kalabiliyor.
- Aslında spiritüel olmak ruha iyi geleni yapınca kendiliğinden gelişen bir özelliktir. Kişi daima kendi içindeki gerçeğiyle yüzyüzedir, dışarı genelde farklı yansıyabilir. ,-mış gibi davranıp kendimize güzel maskeler takıyor olabiliriz. İyi gelen bu ise yap tabii kime ne zaten!
- Herkesin kendi yolu ve zamanı var o yüzden yargılamak güzel birşey değil ama şunu hatırlamakta da fayda var….SEN RUHUNA İYİ GELENİ YAPMIYORSAN, KİMSE SENİN RUHUNA DOKUNAMAZ.
-
“kaynakça belirtilerek paylaşılmasında sakınca yoktur”