NEFESİ KARNINA AL– Alınan nefes alan yarattığı için alınan bölge genişler yani şişme olarak adlandırmak da kaba bir tabir olarak yanlış olmaz. Siz hiç Yoga duruşlarında göbeğini, karnını şişiren birini gördünüz mü? Hayır! Çünkü kaslar kısalarak çalışır. Nefes alırken de karın çevresindeki doku ve kaslar birbirine yaklaşır ve içindeki oksijeni yukarıya yönlendirir ki akciğerler üç boyutlu genişleyebilsin. Ayrıca deneyin bir nefesi karına almayı, akciğerler sıkışır ki bu da sağlıklı değildir.
PSOAS KASI YOGADA EN ÖNEMLİ KAS, KUTSAL KAS – tamamen saçmalık. Hiç bir kasımız diğerinden daha önemli değildir. Bu kas gövdeyi öne ve yanlara büker, üst ve alt bedenimizin bağlacı gibidir. Bazı çalışmalarda Psoas hissediliyor, duygusal açılım gibi zırvalıklar duyabilirsiniz ki bu bilgi eksikliğindendir. Böbrekler yüzeye daha yakındır o halde Psoas’tan önce böbreğimizi de hissedebilmeliyiz. Psoas kasında bana en ilginç gelen ise bizi kaslarımız bakımından maymunlardan ayıran tek kas olduğudur. Bu yüzden de dik durmazlar, dik durmak için onlarda omurga kasları daha yoğun devreye girer.
OMUZLARDA HİPER EKSTANSYON VARSA AŞAĞIYA BAKAN KÖPEKTE DİRSEKLERİNİ BÜK – dirsek değil zaten kol bükülür fakat bu da gerçeğe dayanmayan hatta kişiyi sakatlamaya yönelik bir yönlendirmedir. Bu durumda özellikle biceps kasları güçsüzdür dolayısıyla fazla esnektir. O bölgeyi güçlendirmek için gücümüzün yetmediği bir duruşta kolları bükersek hem omuza hem de el bileğine gereksiz yük biner. Bir bölgeyi güçlendirmek için durağan duruşlar yersizdir, dayanıklılığı arttırmak başkadır. Güç için o kas grubunu en hızlı spor yaparak ve biceps kasını güçlendirip kısalmasını desteklemek gerekir ki bedende güç-esneklik dengesi otursun çünkü durduğu yerde kas güçlenmez. Güçlendirirken de kaldıramadığı yük bindirilmesi doğru değildir. vermeden yapılacak bir hiza tabii ki vardır!